Czas pylenia. Jeśli jesteś mamą alergika, pewnie już na samą myśl o tym robi ci się słabo. Dziecko mojej znajomej ma w tym roku dość silne reakcje alergiczne. Postanowiłam więc napisać ten krótki artykuł dla niej oraz innych mam, które chcą zrozumieć, co kryje się za dziwnymi reakcjami ich dziecka na zwykłe pyłki. Usiądź wygodnie i rozpocznij podróż w głąb świata nauki, który odkrył mnóstwo naturalnych sposobów na alergiczną odpowiedź układu odpornościowego.

1. Podstawy

Alergia wynika z zaburzenia układu odpornościowego. Wiemy to, prawda?. Ale co dokładnie leży u podstaw zaburzeń? Jest to nadaktywność jednych komórek odpornościowych a dokładnie limfocytów Th2. Komórki te powstają z innych limfocytów – Th0, podobnie jak limfocyty Th1 czy Th17. Nadaktywność jednego z tych rodzajów komórek prowadzi do zaburzeń układu odpornościowego. I tak: nadaktywność Th2 będzie prowadziła do alergii czy astmy, nadaktywność Th17 do chorób autoimmunologicznych a nadaktywność TH1 do chorób autoimmunologicznych i stanu zapalnego. Jednocześnie te same komórki są odpowiedzialne za zwalczanie pasożytów oraz reakcję odpornościową zależną od przeciwciał (Th2), walkę z bakteriami i wirusami oraz tworzenie stanu zapalnego, np. w celu likwidacji rany po urazie (Th1) oraz walkę z bakteriami i grzybami (Th17). Nie można tego jasno stwierdzić, ale logiczne wydaje się, że astma, alergia lub choroba autoimmunologiczna ma swoją przyczynę właśnie w podstawowej roli tych komórek. Np. długotrwała walka z pasożytami może być przyczyną astmy. Jednak jest to daleko idący wniosek i nie chcę tutaj takowych wysnuwać.

Wiele osób wykazuje nadaktywność jednego rodzaju komórek. Dlatego właśnie pojawia się teraz tak duża liczba osób z chorobami autoimmunologicznymi czy alergiami. Zauważmy jednocześnie, że bardzo rzadko występują osoby i z alergią i z chorobą autoimmunologiczną. Zazwyczaj to jeden rodzaj komórek jest nadaktywny chociaż zdarzają się osoby z dominacją obu.

2. Dlaczego jedne dzieci częściej chorują niż inne NIEZALEŻNIE OD DIETY?

Wiele razy czytałam oraz słyszałam od rodziców taką opinię: “to czy tamto dziecko odżywia się fatalnie a nie choruje. Ja cały czas stoję “przy garach” a moje dzieci są ciągle chore”. I tutaj pojawiają się odpowiedzi w komórkach Th. Wiele dzieci ma “zbalansowany” układ odpornościowy i choruje “normalnie”. Jednak osoby z nadaktywnymi komórkami Th1 będą chorować rzadziej. Z kolei osoby z nadaktywnym Th2 mają osłabioną odporność i chorują częściej. Zbalansowany układ odpornościowy to idealna sytuacja. Niestety infekcje, pasożyty, zła dieta, stres itp. mogą “załamać” nasz układ odpornościowy i wtedy zaczyna się dominacja jednego typu komórek. W przypadku małych dzieci wpływ mają geny lub stan zdrowia mamy w ciąży oraz odżywianie we wczesnym dzieciństwie i środowisko.

3. Alergicy, astmatycy

Tutaj skupiam się na dzieciach z dominacją Th2, czyli alergikach i astmatykach. Takie dzieci rzadziej wykazują nietolerancję na produkty spożywcze, jednak częściej chorują na alergie pokarmowe czy wziewne. Mają także “słabszą odporność” czyli częściej chorują. Często nadaktywność Th2 rozpoczęła się po ataku pasożytów, jednak nie jest tak zawsze i większość osób z nadaktywnym Th2 nie jest zarażona żadnym pasożytem.

Osoby z dominacją Th2 mają większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka [1]. Jednak rzadziej występuje u nich chroniczny stan zapalny.

Jeśli u twojego dziecka występują takie objawy, jak:

• alergia zależna od IgE 
• alergie sezonowe
• świszczący oddech
• astma
• katar
• “nietolerancja histaminy”
• chroniczne zmęczenie [2]
• autyzm [3]

to najprawdopodobniej dominują u niego komórki Th2

4. Co można zrobić, żeby zmniejszyć dominację Th2 i jednocześnie odpowiedź alergiczną?

Przedstawiam ci kilka metod udowodnionych naukowo, które zwalczają dominację komórek Th2 w organizmie.

• ekspozycja na słońce – UVA i UVB balansują układ odpornościowy [4]
• probiotyki [5]
• glutation [6]
• lukrecja [7]
• imbir [8]
• reishi [9]
• luteina [10]
• kwercetyna [11]
• czarny ryż [12]
• olej z czarnuszki [13]
• kiwi [14]

1. http://jem.rupress.org/content/208/3/469.full
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20447453
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9627004
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11390207
5. https://trove.nla.gov.au/work/155233164?q=+&versionId=252599626
6. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/08923973.2013.768636
7. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/08923973.2013.768636
8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18692598
9. https://bmcimmunol.biomedcentral.com/track/pdf/10.1186/1471-2172-12-31
10. http://www.kci.go.kr/kciportal/ci/sereArticleSearch/ciSereArtiView.kci?sereArticleSearchBean.artiId=ART001648224
11. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19061976
12. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16557453
13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19059494
14. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19857063